Unia gospodarcza

Encyklopedia PWN

ekon. proces przechodzenia od gospodarki socjalistycznej, opartej na własności państwowej oraz centralnym planowaniu i zarządzaniu, do gospodarki kapitalistycznej, opartej na własności prywatnej i swobodnej przedsiębiorczości;
pierwszy okres (jednostka geochronologiczna) ery kenozoicznej, trwający od ok. 65 do 1,8 mln lat temu (według niektórych poglądów — do 2,5 mln lat temu); także system (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący skały powstałe w tym okresie.
państwo w środkowej Europie, na Nizinie Środkowodunajskiej, bez dostępu do morza
państwo wyspiarskie w północno-zachodniej Europie, na Wyspach Brytyjskich, na Oceanie Atlantyckim i Morzu Północnym
państwo w południowej Europie, na Półwyspie Apenińskim oraz wyspach Sycylia, Sardynia i in., nad otwartym Morzem Śródziemnym oraz morzami Liguryjskim, Tyrreńskim, Jońskim i Adriatyckim
seria wojen toczonych między cesarzami z rodu Habsburgów (Ferdynand II i Ferdynand III) i katolickimi książętami Rzeszy (Liga Katolicka), których popierały Hiszpania, południowe Niderlandy i (pod koniec wojny trzydziestoletniej) Dania a obozem protestanckim (Unia Protestancka) oraz jego sprzymierzeńcami: Francją, Szwecją, Holandią, Sabaudią i — okresowo — Danią.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia